საფრანგეთში ვიზიტის ფარგლებში უკრაინის პრეზიდენტმა, ვოლოდიმირ ზელენსკიმ ქვეყნის ეროვნულ ასამბლეას სიტყვით მიმართა.
ზელენსკიმ თქვა, რომ რუსეთი ცდილობს გავლენის მოხდენას მსოფლიოზე, მათ შორის შანტაჟით, რათა სამყაროს ეშინოდეს მას სრულად დაუპირისპირდეს. მისი თქმით, უკრაინაში ომს ისეთივე მნიშვნელობა აქვს ევროპისთვის, როგორც გასული თაობების ბრძოლებს.
,,შეუძლია პუტინს მოიგოს ეს ბრძოლა? არა, იმიტომ, რომ წაგების უფლება არ გვაქვს. შეიძლება თუ არა ამ ომის ახლანდელ საზღვრებში დასრულება? არა, რადგან ბოროტების საზღვრები არ არსებობს – არც 80 წლის წინ არსებობდა და არც ახლა.
და თუ ვინმე შეეცდება დროებითი ხაზების დახატვას, ეს მხოლოდ პაუზას მოგცემთ ახალ ომამდე. ახლაც ისეა, როგორც 1930-იან წლებში, როცა ბოროტება ახორციელებდა აგრესიას მეზობლების წინააღმდეგ. ჰიტლერი ხაზებს ხაზებზე კვეთდა. პუტინიც იმავეს აკეთებს.
და როდესაც გუშინ რუსეთის მხრიდან საფრანგეთის წინააღმდეგ პირდაპირი მუქარა გაჟღერდა, ეს გახდა კიდევ ერთი არგუმენტი ჩვენი გამბედაობის სასარგებლოდ – რომ მსოფლიოში არცერთ ბოროტებას არ ჰქონდეს გაბედულება დაუპირისპირდეს საფრანგეთს და გამოაცხადოს ფრანგები სამხედრო სამიზნეებად. შეგვიძლია მოვიგოთ ეს ბრძოლა? უდავოდ, დიახ. ჩვენ შეგვიძლია! უკრაინა და შესაბამისად ევროპა. ევროპა და შესაბამისად საფრანგეთი. მე ამაში ისეთივე დარწმუნებული ვარ, როგორც საფრანგეთს სჯეროდა თავისუფლების ჯერ კიდევ დღემდე. მაგრამ ის დღე, ისევე როგორც ევროპის გამარჯვების დღე, გარდაუვალი იყო.
როცა მე პირველად მქონდა პატივი თქვენთვის მომემართა, ძალიან რთული იყო, სასიკვდილოდ რთული ჩემთვის. მართალია. რუსეთის შემოსევის დაწყებიდან პირველი თვე იყო. ოკუპანტები ჯერ კიდევ არ იყვნენ განდევნილი ჩვენი დედაქალაქის, კიევის გარეუბნებიდან და მის მახლობლად ბრძოლები მძვინვარებდა. იმ დროს, ჯერ არ იყო ჩატარებული ოპერაციები რუსეთის მიერ ოკუპირებული მიწების დასაბრუნებლად, ჩვენი სახლების დასაბრუნებლად, ჩვენი ხალხის, ჩვენი შვილების დასაბრუნებლად – ჯერ არ გვქონდა დაგეგმილი ზმიინის კუნძულის განთავისუფლება შავ ზღვაში და გამარჯვება ზღვისათვის ბრძოლაში, ხარკოვის ოლქის და ქალაქ ხერსონის განთავისუფლება. იმ მომენტში სამყაროს ჯერ არ ენახა ბუჩა და ჯერ არ ესმოდა, რას ნიშნავდა რუსული ოკუპაცია. და არავის სჯეროდა, რამდენად ეფექტური გახდნენ უკრაინელები.
მაგრამ მაშინაც ვიცოდით ზუსტად ვიცოდით, რომ ომის ნებისმიერ სირთულეს გადავლახავდით და ერთადერთი, რაც ამისთვის იყო საჭირო, ის იყო, რომ უკრაინელები არ დარჩენილიყვნენ საკუთარ თავთან მარტო. ჩვენ გვჭირდებოდა ეფექტური მხარდაჭერა – მუდმივი, დროული, საკმარისად გრძელვადიანი და ლიდერის მიერ ხელმძღვანელობით მხარდაჭერა – და მაშინ გვექნებოდა გარანტირებული ჩვენი სამუშაოს შესრულება და ეს იქნებოდა მტკიცებულება – იმის მტკიცებულება, რომ ევროპა არ დაუბრუნდება დღეებს, როდესაც შეუძლებელი იყო ომის დასრულება ევროპაში ისე, რომ შეესაბამებოდეს ევროპისა და მსოფლიოს, და, შესაბამისად, ყველა ადამიანის ინტერესებს დედამიწაზე, კონტინენტზე მოკავშირეების ჩამოსვლის გარეშე და თითქმის მთელი მსოფლიოს ჩარევის გარეშე,” – განაცხადა ზელენსკიმ.
