ჩინეთის კულტურული მრავალფეროვნების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია მუსიკალური ინსტრუმენტები. ეთნიკური უმცირესობები მუსიკალური საკრავებითაც განსხვავდებიან ერთმანეთისგან. “მიაოს ხალხი” გამორჩეულია როგორც სამოსით, ისე ცეკვებით, სიმღერებით კულტურითა და მუსიკალური საკრავებით.
“მიაოს” მუსიკალური ინსტრუმენტები ძირითადად არის მილები და დასარტყამი ინსტრუმენტები. მილის ინსტრუმენტებია: ლერწმის მილი, უზარმაზარი “ბობინი”, ღამის ვერტიკალური ბამბუკი, დების ვერტიკალური ბამბუკი და ბამბუკის ფლეიტა. დასარტყამი ინსტრუმენტებია: ბრინჯაოს დრამი, ხის დრამი და ბრინჯაო წასული.
Sidishui Lusheng – “მიაოს” ხალხის ერთ-ერთი ტრადიციული მუსიკალური ინსტრუმენტია, რომელიც შესულია არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის სიაში ასობით წლის ისტორიით და უნიკალური მელოდიით. Sidishui Lusheng -ის დამზადება ათობით რთულ პროცედურას მოიცავს და ერთ ხელოსანს თვეში მხოლოდ ერთი კომპლექტის დამზადება შეუძლია.
სირთულეების გამო, წლების განმავლობაში უამრავმა ადამიანმა დაანება თავი ინსტრუმენტის დამზადებას. მხოლოდ რამდენიმე ადამიანია ჯერ კიდევ სოფელში უძველესი ხელოსნობით დაკავებული. ამ ინსტრუმენტს ჩინეთში 3000 წლიანი ისტორია აქვს.
ეს არის ჩასაბერი ინსტრუმენტი მრავალი ბამბუკის მილით. თითოეულს აქვს თავისუფალი ლერწამი, რომელიც მოთავსებულია გრძელ მილში. მას ყველაზე ხშირად აქვს ხუთი ან ექვსი მილი სხვადასხვა სიმაღლეზე და, შესაბამისად, არის პოლიფონიური ინსტრუმენტი.
შენგ დოუ (笙斗) რომელსაც ასევე უწოდებენ გაზის ყუთს, არის ლუშენგის სხეული. იგი ძირითადად მზადდება კედრის, ფიჭვის ან ვუ ტონგის ხისგან და აქვს ღეროს ფორმა. ჩინური მუსიკალური ინსტრუმენტები იმდენად მრავალფეროვანია, ადგილობრივები ცდილობენ, სტუმრებს მაქსიმალურად, ყველა საკრავის ჟღერადობა მოასმენინონ.
